یک غزل

فصل تازه

یک فصل تازه بود غزلخوانی دلم

مجموع لحظه لحظه ی بارانی دلم

از عمق شرمگینی چشمانت آمده ست

یک عشق سر به زیر به مهمانی دلم

می ترسم این که کار به دست دلم دهد

این ماجرای بی سر و سامانی دلم

شعرم بلور خاطره های بهاره شد

در انجماد قطب زمستانی دلم

دیری ست تا به خانه ی خود سر نمی زنی

ترسیده ای از آتش پنهانی دلم

تقدیر پیچ پیچ مرا زلف تو نوشت

این داغ عشق توست به پیشانی دلم

زیباترین جسارت تاریخ شعر و عشق

پیداست در صداقت و عریانی دلم

یک شب میان حادثه ها یک نیاز کال

رو می شود به دست نگهبانی دلم

تا در مسیر قافیه هایم نشسته ای

شک می کنم به هر چه مسلمانی دلم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: